De zoektocht!!!

Het Gaat wel erg goed met de zoektocht.

We zijn gisteren begonnen met de markt hier in het dorp we zijn iedere vroeg wakker dus we liepen om half 8 al op de markt.
Een markt voor iedereen uit de buurt dus erg druk.
Maar niet veel voor ons alleen een cd met Braziliaanse muziek.
Het vlees en alle andere levende dingen en fruit kunnen we toch niet meenemen naar holland.
Dus zo klaar met de markt ( goed hè van Ans en mij) ja twee mannen erbij die er toch nix aan vinden.

Toen was het weer tijd voor het ontbijt bij de zuster.
Weer heerlijk vers fruit en broodjes.

We hadden met de pastoor afgesproken maar hij was er weer niet dus zelf weer opzoek naar een kantoortje voor een of ander papier wat we nodig hadden.
In de brandende hitte opzoek naar een gebouw.
Met hulp van een aardige jongen die ome André alweer ergens op had gedaan.

Bij het kantoor zaten we niet goed moesten we weer in de hitte naar de andere kant van pao de acucar.
Onderweg kwamen we gelukkig de pastoor tegen met de auto.
We mochten mee maar we waren al gewaarschuwd dat zijn rij gedrag erg bijzonder was.
Wij achterin in de bloedhitte vroegen of het raampje open kon deed hij de ruitenwissers aan ipv de ramen en reden zo verder.

Dus wij de grootse lol achterin .
Bij weer een kantoortje zaten er allemaal mensen te wachten maar met de pastoor voorop mochten we zo doorlopen.
We gingen daar kijken of we via mijn papieren evt konden uitzoeken of mijn moeder nog gestemd zou hebben de laatste jaren.
Weer veel uitleggen en mijn papieren weer laten zien,maar dat ging niet werken.

De pastoor wilde Ida spreken dus wij opzoek naar Ida met de pastoor weer door de straten crossen weer de grootste lol achterin.

Ida was niet thuis maar bij school dus weer naar die school.
Maar wij wisten wel dat Ida niet blij zou zijn met ons dus wij stonden ergens waar ze ons niet zag als allen de pastoor.
Na 10 kwam ze met de pastoor terug en was ze aan het bellen.
Ze belde met een rechter die ons de volgende dag om 10 uur zou ontmoeten en dan meer zou weten over de woonplaats van mijn moeder.

Dat was al heel wat dus wij besloten om met de auto van de zuster naar mijn geboorte plaats te gaan.
Ome André achter het stuur dus allemaal goed opletten of er geen ezel of andere dingen op de weg liepen.
Tegen half vier kwamen we daar aan een grotere en drukker dorp dan pao de acucar waar we nu logeren.

Daar gingen we naar de gemeente om in de boeken te mogen kijken.
Kwamen in een heel klein kantoortje waar we om mijn geboortepapieren vroegen.
Nou daar kwamen de oude grote boeken tevoorschijn en ja daar stond het mijn gegevens met een handtekening van mijn moeder.
Heel bijzonder!!
Ik kreeg een nieuw geboorte bewijs precies 36 jaar later want op mijn oude papieren staat dat ik aangegeven ben op 23 april 1976.
Dus mijn moeder heeft daar 36 jaar geleden ook gestaan.

We kregen de tip om nog langs de kerk en de radio te gaan.
Bij de kerk was niemand meer die ons kon helpen.
Tante Ans wist dat er ergens een gedenkplaat moest zijn van mijn opa dus die gingen we zoeken.
We kwamen zo in een bibliotheek terecht waar ome andré aan een mevr die daar werk het verhaal begon.
Zij gaf als tip dat we de apotheek maar eens moesten proberen die was al wat ouder. En wist veel.
Die wist niks maar diemevr van de bibliotheek vertelde haar verhaal aan iemand achter de kassa van de apotheek en daar stond iemand te wachten die het verhaal opving en naar ons toekwam en zei dat het journalist was en heel goed Laetitia en leonsia kende dus bingo weer iemand die alle papieren wilde en ons ging helpen.

Het was inmiddels donker en moesten terug naar pao de acucar waar we veilig en door onze goede chauffeur andere thuis kwamen en meteen weer aan tafel konden.

Het vervolg komt nog we gaan nu weer verder maar er is intussen weer genoeg gebeurd wat ik nog moet laten weten.


Gr. Lenny